De duistere waarheid achter het konijneneiland Okunoshima

Op Facebook enz gaan regelmatig fotos en filmpjes rond van een plek waar hordes konijnen leven. In de filmpjes zie je vaak mensen die de konijen gaan voeren waar dan 100de konijnen op je afgestormd komen. Het ziet er allemaal heel schattig uit, maar wat is de oorzaak ? Ik was nieuwsgierig waarom er daar zoveel konijnen onverantwoord rondlopen en ging opzoek, en de oorzaak is laat ik zeggen NIET leuk, en alles behalve schattig.

Edit Juli 2019
Inmiddels heeft iemand een video over de duitstere waarheid van het konijneneiland geupload op youtube.
Deze is hier te bekijken https://youtu.be/mP6LHPIW12M

Tweede wereld oorlog

Okunoshima ook wel als Usagi Shima (Het konijnen eiland) was vroeger een geheim militair eiland. Zo geheim dat het zelfs van de kaart verwijdert werd. Op het eiland stond een fabriek die mosterdgas produceerde. Het mosterdgas werd gebruikt in de tweede wereld oorlog door China tegen Azie. De arbeiders die er werkten en woonde hadden een geheimhoudingsplicht. Ze werden dagelijks blootgesteld aan de gassen waardoor ze langzaam vergiftigd en verminkt werden, met uiteindelijke dood als gevolg. Niemand buiten het eiland mocht weten wat er op het eiland afspeelde. De Japanse overheid bracht 100de konijnen naar het eiland om de gifgassen op konijnen te testen.

Einde van de oorlog

Na de oorlog werd het gif overbodig, en werd het gif opgeborgen onder de grond. Doordat het gif overbodig was geworden hadden ze de konijnen ook niet meer nodig en werden ze losgelaten op het eiland. De fabriek werd uiteindelijk in brand gestoken en arbeiders en andere mensen verlieten het eiland. Het eiland was verlaten en er was werkelijk niets, alleen konijnen. Ook waren er geen vijanden voor de konijnen, ze hadden dus de vrije loop en een heel eiland voor zichzelf. Geen van de konijn zijn gecastreerd noch gesteriliseerd, want het waren immers proefdieren. Doordat konijnen zich razendsnel voortplanten, bevinden zich nu meer dan 250 konijnen op het eiland.

Mueseum

In 1988 opende er in de giffabriek een museum. Japanners en andere geinteresseerde konden informatie krijgen over de rol van de fabriek en het eiland. De rest van het eiland, wat vooral bestaat uit ruïnes van arbeidershuisjes en overwoekerd groen is nu een nationaal park geworden. De meeste gebouwen en ruinies mag je niet betreden wegens.. giftige gassen ? instortingen gevaar ? Ik heb het niet kunnen ontdekken. Het museum onderhoud de konijnen, in het museum is namelijk voer te koop, zodat bezoekers de konijnen kunnen voeren. Maar verzorging word er volgensmij niet gedaan, ik heb het in iedergeval niet kunnen achterhalen. Wel zijn er diverse regels bijvoorbeeld ‘geeft de konijnen geen snoepgoed’ ‘kijk uit voor overstekende konijnen’ ‘laat geen rommel achter’ en ‘Niet op konijn jagen of opjagen’

Resort

Blijkbaar zag iemand dat het eiland met konijn geld kon opleveren want hij liet er een resort bouwen. Ook liet hij een golfbaan, tennisbaan en zwembad aanleggen en creëerde een plek waar mensen rustig kunnen kamperen. Je zou er ook in het heldere water rondom het eiland kunnen zwemmen, maar of dat ook zo verstandig is met al die gifgassen in de grond ? Dankzij social media word het eiland steeds vaker bezocht, want iedereen wil natuurlijk met schattige konijntjes knuffelen. Ik zou bijna kunnen zeggen dat Okunoshima een vakantie eiland is geworden, vooral als ik de site van het eiland zie.

Wat ik ervan vind

ik heb er een beetje gemengde gevoelens over. Het lijkt me geweldig om daar eens op de grond te gaan liggen en overspoeld worden met konijnen, maar aan de andere kant.. Ik zou me zwaar klote voelen dat ik de konijnen niet kan helpen, en dat niemand iets doet om de abnormale populatie tegen te gaan. Ik zou het liefst alle konijntjes laten castreren / steriliseren zodat ze zich niet meer in enorme aantallen kunnen voortplanten en zodat de hoeveelheid krimpt elk konijn de aandacht krijg.

Als je niet van konijnen houd, wat ik me bijna niet kan voostellen maar wel van katten, er bestaat ook een katten eiland genaamd Tashirojima in Japan.